nr: 090
90. Galeria Sztuki na Prostej / Iga Święcicka / Paulina Sylwestrowicz
ul. Prosta 2, 05-110 Jabłonna
www.galeriasztukinaprostej.pl
+48 601 204 943
galeriasztukinaprostej@gmail.com
CISZEJ GŁĘBIEJ
Fonemy wizualne są ciche jednak nie są nieme.
Fonem jest podstawową jednostką struktury mowy, dzięki niemu możliwe jest rozróżnianie znaczeń wyrazów. Wizualne fonemy służą dialektyce formy malarskiej.
Fonemy to autonomiczne byty, abstrakty, cząstki, DNA znaczenia. Odnoszą się do szczątkowych elementów mowy, są jej budulcem, zalążkiem. Źródłem znaczeń i potrzeby komunikacji, generatorem większej struktury. Jednostkowego fonemu nie da się wymówić, gdyż reprezentuje on zbiór wielu głosek naraz, nabierają one znaczenia dopiero w ciągu, w zestawieniu ze sobą.
Tworząc obrazy - znaki “fonemy”, wzmacniamy podstawowe elementy wizualnej mowy poprzez powtórzenie, repetycję, ponawianie ekspozycji. Jest to nieskończoność, której pokazujemy tylko wycinek, kondensacja fragmentu jest tworzywem powstawania jego autonomii, stwarza dodatkowy wymiar - wymiar zatrzymania, wgłąb patrzenia, wgłąb poznania.
Patrzenie = poznanie złączone jest nierozerwalnie ze scalającą je świadomością. Przyjmujemy, że opisywanym punktem, właściwym obrazem, jest tak naprawdę moment uświadomienia, bycia i poznania. Współrzędne to dzieło. Świadomość, w zakłopotaniu, przenika przez niejasne warstwy, projekcje, niepewna, momentarna, ulotna. Nadaje obecność nieobecnemu - w ciszy.
opracowanie
dr Paulina Sylwestrowicz
dr Iga Święcicka
Iga Święcicka
Paulina Sylwestrowicz
ul. Prosta 2, 05-110 Jabłonna
www.galeriasztukinaprostej.pl
+48 601 204 943
galeriasztukinaprostej@gmail.com
nr: 090
90. Galeria Sztuki na Prostej / Iga Święcicka / Paulina Sylwestrowicz
CISZEJ GŁĘBIEJ
Fonemy wizualne są ciche jednak nie są nieme.
Fonem jest podstawową jednostką struktury mowy, dzięki niemu możliwe jest rozróżnianie znaczeń wyrazów. Wizualne fonemy służą dialektyce formy malarskiej.
Fonemy to autonomiczne byty, abstrakty, cząstki, DNA znaczenia. Odnoszą się do szczątkowych elementów mowy, są jej budulcem, zalążkiem. Źródłem znaczeń i potrzeby komunikacji, generatorem większej struktury. Jednostkowego fonemu nie da się wymówić, gdyż reprezentuje on zbiór wielu głosek naraz, nabierają one znaczenia dopiero w ciągu, w zestawieniu ze sobą.
Tworząc obrazy - znaki “fonemy”, wzmacniamy podstawowe elementy wizualnej mowy poprzez powtórzenie, repetycję, ponawianie ekspozycji. Jest to nieskończoność, której pokazujemy tylko wycinek, kondensacja fragmentu jest tworzywem powstawania jego autonomii, stwarza dodatkowy wymiar - wymiar zatrzymania, wgłąb patrzenia, wgłąb poznania.
Patrzenie = poznanie złączone jest nierozerwalnie ze scalającą je świadomością. Przyjmujemy, że opisywanym punktem, właściwym obrazem, jest tak naprawdę moment uświadomienia, bycia i poznania. Współrzędne to dzieło. Świadomość, w zakłopotaniu, przenika przez niejasne warstwy, projekcje, niepewna, momentarna, ulotna. Nadaje obecność nieobecnemu - w ciszy.
opracowanie
dr Paulina Sylwestrowicz
dr Iga Święcicka
Iga Święcicka
Paulina Sylwestrowicz